Wat is de zweethutceremonie?
Een ceremonie die heelt, verbindt, eenheid prikkelt en bewustzijn verruimt.
In de nachtelijke donkerte van de hut, gedragen door de warmte van de stenen, de beweging van de stoom en het ritme van onze ademhaling, keren we terug naar de essentie. De hete stenen worden met eerbied de hut binnengebracht en ontvangen het water dat op hen wordt gegoten. De stoom die opstijgt omhult ons en brengt ons dichter bij ons lichaam, dichter bij de natuur, dichter bij de wijsheid die diep in ons huist.De zweethut is een plek van loslaten en vernieuwen, van voelen en aanwezig blijven. De liederen die we zingen dragen ons door de intensiteit heen, helpen ons te verankeren in het moment en herinneren ons eraan dat we niet alleen zijn. In deze warme, helende plaats laten we los en maken we ruimte voor het nieuwe.
Dit ritueel, dat in vele culturen over de hele wereld wordt erkend en gekoesterd, nodigt ons uit om diep te luisteren—naar ons hart, naar de stemmen van de anderen en naar het fluisteren van de wereld. Het herinnert ons eraan dat we deel zijn van een groter geheel, gedragen door alle leven en de kracht van het leven zelf.
Hier, in de warmte en de duisternis, versterken we onze levenskracht. Het vuur buiten de hut en de hitte binnenin wakkeren onze innerlijke vlam aan, zodat we met hernieuwde kracht, vitaliteit en helderheid naar buiten treden. De zweethut helpt ons herinneren wie we werkelijk zijn—krachtige, verbonden wezens, gedragen door de aarde en het leven zelf.
De zweethutceremonie maakt een warme terugkeer op het Europese vasteland, alsof een oude vriend eindelijk weer thuis komt. Hoewel de zweethut ooit een diepgeworteld onderdeel van het leven van onze voorouders was, is haar herintroductie op Europese bodem vrij recent en heel welkom.
Praktisch
Jonas Deloof, CEO van Saknikte, heeft ons gevraagd om meerdere zweethutceremonies te begeleiden, die openstaan voor het brede publiek.
Datum
De zweethutceremonie die via deze pagina wordt gepromoot, vindt plaats op 23 juni 2025.
Samenkomst: 9:30
Einde: rond 16:30
Locatie
Lobulckstraat 27, 9880 Aalter
Benodigdheden
Bij inschrijving ontvang je een brief met tips ter voorbereiding op de ceremonie. In deze brief vind je praktische informatie en antwoorden op veelgestelde vragen, zoals: Wat draag je tijdens een zweethutceremonie? Moet je vasten voorafgaand aan de ceremonie? Kan een vrouw tijdens haar menstruatie deelnemen? Wat neem je mee om te eten na afloop? Daarnaast ontvang je de benodigde materialen voor een goede voorbereiding.Begeleiding
Niek en Stephanie
De begeleiders van een zweethutceremonie, ook wel “watergieters” genoemd, ondergaan een jarenlange opleiding voordat zij zelf het water over de hete stenen mogen gieten. Elk aspect van deze eeuwenoude traditie maakt deel uit van hun leerweg: van de verhalen en rituelen tot het hoeden van het vuur en 'het dragen' van deze bijzondere ervaringen.
Niek en Stephanie maakten als tieners voor het eerst kennis met de zweethuttraditie. Sindsdien hebben ze hun toewijding aan deze ceremonie jarenlang verdiept. Ze hoedden het vuur, ondersteunden ervaren watergieters in de hut, en gingen zelf op pad met verschillende doorleefde zweethutleiders, elk met hun unieke bedding en wijsheid.
Een centrale figuur in hun leerweg was Dirk Ghekiere, de vader van Niek. Vanuit zijn eigen verbinding met de traditie bood hij een warme bedding waarin zij stap voor stap mochten groeien. Daarnaast ontvingen Niek en Stephanie begeleiding van traditionele ouderen als Ron Evans, Jose Brown en Gilbert Toledo. Zij namen hen liefdevol onder hun hoede en leerden hen de diepe lagen van dit ritueel kennen. Van Ron en Jose leerden ze bovendien hoe man en vrouw samen deze ceremonie kunnen dragen, in wederzijds respect en balans.
Tot op vandaag blijven deze ouderen een bron van inspiratie en begeleiding voor Niek en Stephanie. Vanuit eerbied voor de oude verhalen, rituelen en wijsheden dragen zij de zweethutceremonie verder. Ze doen dit op een toegankelijke, aardse manier, waarin ruimte is voor ieders proces — met beide voeten op de grond, in respect voor de traditie waarin ze werden meegenomen en met het hart open voor het sacrale dat zich mag ontvouwen.